Hallo Prullekes,
Vandaag wil ik het met jullie hebben over scrapbooking. Het is een hele belangrijke hobby voor mij, dus vandaar dat het me slim leek om er eerst wat algemeens over te vertellen, daarna mijn scrapgeschiedenis te vertellen en dan pas door te gaan met hoe ik het nu benader. Uit privacy-overwegingen heb ik in een aantal foto’s gezichten en teksten wazig gemaakt. Hopelijk leidt dit niet te veel af van wat ik probeer te vertellen.
In 2003 heb ik scrapbooking ontdekt. Het is over komen waaien uit Amerika, zoals dat gaat met zo veel hobby’s. Voor degenen die het niet kennen: een scrapbook is in feite een versierd plakboek. Als ik dat zo schrijf, klinkt het heel onelegant en doet het eigenlijk te kort aan deze creatieve manier van herinneringen bewaren. Het leuke aan scrapbooking is dat iedereen het een andere invulling kan geven. Er zitten geen harde regels aan en alles is mogelijk. Dit maakt het in mijn ogen tot een fantastische hobby.
Scrapbook spread over Pleunie’s eerste zwemles. Alleen foto’s en journaling.
Persoonlijk heb ik altijd veel waarde gehecht aan foto’s. Ik ben van mening dat men over het algemeen sneller een fotoboek doorkijkt dan een oude film afspeelt. Het probleem met foto’s is echter dat je soms de herinnering achter het moment vergeet, of niet meer weet wie op de afbeelding staat en waarom het op dat moment zo belangrijk was voor je. Dan is met een scrapbook makkelijk. Je schrijft een paar begeleidende regeltjes op en geeft de foto zo context. In scrapbookland heet dat journaling. Natuurlijk hoef je niet zelf te schrijven. Heel veel mensen vinden hun eigen handschrift niet mooi, hoewel dit je boek wel persoonlijker maakt. Soms is het ook leuk om de tekst te typen op een computer of ouderwetse typemachine. Zo kun je ook ontelbare lettertypes gebruiken die de sfeer van je pagina versterken. Die twee onderdelen, foto en verhaal, zijn eigenlijk het belangrijkste in je scrapbook. Maar hetgene dat scrapbooking zo leuk maakt als hobby, is de rest er omheen. En dat kun je zo uitgebreid of simpel maken als je zelf wilt.
Scrapbook layout over de Crawlers die gebruikt worden om ruimteraketten naar de lanceerplatforms te brengen. De tekst typen was in dit geval veel netter en ik kon zo veel informatie kwijt op een klein oppervlak.
Het begint met je achtergrond papier. Volgens mij weet bijna iedereen wat scrapbookpapier is. Gedessineerd, stevig papier in allerlei kleuren met diverse patronen. Aangevuld met cardstock, stevig papier in uni kleuren, eventueel met structuur. Zo kun je laagjes opbouwen. De laagjes kun je verder interessanter maken door verschillende dingen toe te voegen zoals doily’s (ouderwetse dun papieren onderleggertjes voor tussen je kopje en schoteltje), vellum (semi transparant papier, al dan niet met motief en of kleur) of ribbelkarton. Of je kunt gewoon beginnen met een wit stuk cardstock waar je zelf met verf of stempels een achtergrond op maakt.
Voorbeelden van papier om te gebruiken bij scrapbooking: Ribbelkarton, vellum en gedessineerd papier.
Dan is het leuk om je pagina ook een titel te geven. Die kun je natuurlijk zelf schrijven maar er zijn zo veel leuke letter en titel stickers te koop. De titel stickers zijn wel voornamelijk Engels (het is immers een uit Amerika overgewaaide hobby). Maar er zijn ook verschillende stempels die je kunt gebruiken voor je titel. En dan… dan ga je los!
Verschillende letter opties: letterstickers, woordstickers, Thickers, Rub-ons en stempels.
Versiering. Of op z’n scrapbooks: embellishments. Dit omvat alles, maar dan ook echt ALLES, dat je kunt gebruiken om je pagina (layout voor een enkele bladzijde, of spread voor twee aan elkaar grenzende bladzijdes) te versieren. Denk hierbij aan diecuts (papieren vormpjes), stickers, bloemen, lintjes, knopen, washi-tape (japans papieren plakband), enamal shapes (stickers in de vorm van cirkels, hartjes, sterren, pijlen etc. in verschillende kleuren van een soort plastic), plakparels, pailletten (sequins), wood veneer (houten vormpjes), mini wasknijpers, flair badges (buttons zonder het prikker gedeelte aan de achterkant) en iedere vorm van zelfgemaakte versiering. Er is werkelijk niks dat je niet kunt toevoegen. Denk dus ook aan je andere memorabelia, de tastbare aandenkens van het verhaal. Denk aan entreekaartjes, servetten, visitekaartjes, speldjes, een gedroogd bloemetje, een geplette munt of wat zand. Alles dat het verhaal tot leven brengt.
Voorbeeld van diverse soorten embellishments.
Dan heb je nog de finishing touches. Je kunt bijvoorbeeld ook naaien op je layout of er met inkt en sprays overheen spetteren. En heel belangrijk: de layout voorzien van de datum met bijvoorbeeld een roller date stamp (zo’n ouderwetse stempel om de datum op documenten te zetten, maar dan weer helemaal nieuw). Stempels kun je sowieso in je layout gebruiken, zowel als embellishment, titel of als finishing touch.
Voorbeeld van verschillende embellishments die als finishing touch voor je layout kunnen dienen.
Er zijn legio aan technieken en ontwerpprincipes die je kunt toepassen in je scrapbook en zo wordt iedere pagina zijn eigen kunstwerk van herinneringen. Zoals je misschien wel begrijpt is dit niet alleen een heel creatieve manier van herinneringen vastleggen, het kost ook veel tijd (en geld, afhankelijk van je stijl). Ook kan zo’n groot vel scrapbook papier (30,5 x30,5 cm) nogal intimiderend zijn. Wat als het niet lukt zoals je in gedachte had? Tja, soms bleef ik hangen in mijn twijfels en gebeurde er niks.
Een layout die nog in de maak is. Met zo veel keuzes is het soms moeilijk om door de bomen het bos te zien.
In 2010 kwam ik DE oplossing tegen. In 2009 was Becky Higgins een eigen bedrijf begonnen, en ontwikkelde ze een systeem dat ze Project Life noemde. Het idee was om scrapbooking zo eenvoudig mogelijk te maken. Hiervoor ontwierp ze pageprotectors (insteekhoesjes) en corekits. Een corekit bestond uit 616 kaartjes in de afmeting 4×6″ en 3×4″ waardoor ze perfect in de insteekhoesjes passen. Het idee was om je foto’s af te drukken en in de insteekhoesjes te steken, dit aan te vullen met wat van de corekit kaartjes, waar je ook je journaling op kon schrijven. Op deze manier was het heel simpel om snel een hele stapel foto’s en herinneringen te verwerken. Uiteraard kun je de kaartjes verder versieren als je dat leuk vind, maar het is niet NODIG.
Een voorbeeld van een Project Life stijl layout. De insteekhoes zorgt voor kleinere oppervlakten om te versieren waardoor het hele proces sneller en gestroomlijnder verloopt.
Het systeem werkte fantastisch. Ik kreeg veel meer af dan voorheen. Niet dat ik ‘bij’ ben maar toch… Bovendien kon ik met dit systeem ook af en toe nog een ’traditionele’ scrapbook-bladzijde maken en toevoegen in het systeem.
In mijn Project Life albums gebruik ik af en toe ook nog een traditionele layout om de boel te doorbreken en het oog wat rust te gunnen.
In september 2014 lanceerde Becky Higgens een app versie van Project Life. Aanvankelijk alleen voor iOS (wat ik als trouwe iPhone-gebruiker prima vond) en later ook voor android. In 2015 begon ik aan mijn eerste digitale boek. Hoewel deze nog niet af is, gaat het zo veel sneller dan iedere andere vorm van scrapbooking dat ik ooit eerder heb gedaan. En het is leuk! Je voegt heel makkelijk je foto’s toe, je kunt verschillende kaartjes kiezen of card kits kopen in de app. Je kunt verschillende layouts kiezen (en nog meer mogelijkheden kopen), je kunt lettertypes kiezen en veranderen en zo iets super leuks maken. In 2016 heb ik het weer gedaan op deze manier en ik kan met trots vertellen dat ik nog maar 16 weekjes niet af heb. Mijn doel is om die deze maand ook klaar te hebben. Aangezien ik 6 layouts op een avond kan maken moet dat te doen zijn. Daarna wil ik het als fotoboek laten printen. Maar dat laat ik volgende maand wel zien als het zo ver is.
Voorbeeld van een layout die ik heb gemaakt met de Project Life app. Dit gaat nog sneller dan met de traditionele Project Life met insteekhoesjes..
Ook dit jaar ben ik weer met de app aan de slag gegaan en ik ben nog bij. Als ik 2016 af heb, ga ik 2015 verder afmaken met de app en ik hoop dan ook aan het einde van dit jaar alle drie de albums (2015, 2016 en 2017) helemaal af te hebben.
Zo ziet de titelbladzijde voor mijn 2017 versie van Project Life eruit die wederom volledig met de app gemaakt zal worden.
Hoe me dat verder afgaat, kun je het hele jaar volgen. Dit betekent trouwens niet dat ik geen traditionele pagina’s meer zal maken, want daar heb ik ook nog voldoende achterstand in opgelopen om me jaren mee bezig te kunnen houden. En ook die layouts zal ik delen op prulleke.com
Mocht je zelf interesse hebben gekregen in Project Life dan kun je kijken via deze (affiliatie)link.
Volgende keer zal ik delen hoe ik de ontbrekende 16 weken inhaalde. Mocht je nog een keer rustig alle ‘vaktermen’ uit deze blogpost willen nalezen, dan kun je dat doen in mijn blogpost ‘De Wat Nou…? – Scrapbook editie’.
Tot de volgende keer,
Leonie