Hallo Prulleke,

Vandaag zal ik je wat vertellen over mijn aanstaande veranderingen. Pak een kopje thee of koffie. Dit wordt een veel te lange post.

Evalueren

Tijdens de vakantie heb ik veel nagedacht en geëvalueerd. Dit is een proces dat ik niet makkelijk vind. Ik stel mezelf dan allerlei vragen die gesteld moeten worden.

• Waar ben ik mee bezig?
• Wat is het doel?
• Voor wie doe ik wat ik doe?
• Haal ik hier voldoening uit?
• Wat levert het op?
• Wat kost het me?
• Is het dat waard?
• Wat gaat goed?
• Wat kan beter?
• Wat moet anders?
• Hoe is mijn balans met andere aspecten van mijn leven?

Zoals je ziet, ik ga diep. En dat kan best confronterend zijn. Het levert me vaak in het begin een gevoel van onmacht en hulpeloosheid. Naarmate ik verder ga en eerlijker ben over wat ik voel, verandert het en ontstaat er een momentum in mijn nieuwe gedachtegang voor het volgende hoofdstuk.

Wrijving

Een tijdje loop ik me al af te vragen of ik goed bezig ben. Ik maak graag kaartjes en deel met plezier het creatieve proces. Ik geniet van de reacties die ik krijg en ervaar ook echt een gevoel van community met mijn kijkers van verschillende sociale platforms. Het probleem zit hem in wat er daarna gebeurt.

De post

Omdat ik zo veel kaartjes maak, denk je misschien dat ik ook heel veel kaartjes verstuur. Dat is helaas niet het geval. Kaartjes versturen vind ik namelijk belachelijk duur. En dat niet alleen, ik vind dat de post uitermate onbetrouwbaar is. Vroeger kon je een kaartje op de bus doen en was je er zeker van dat deze de volgende dag bezorgd was. Die tijd is nu echt voorbij. Zelfs wanneer in de PostNL app staat dat je die dag post zal ontvangen, komt het regelmatig voor dat het nog een dag of twee, drie op zich laat wachten. Heel teleurstellend. Zeker als dat betekent dat kaartjes te laat komen voor een verjaardag of een swap.

Verkopen

Zo maar een kaartje te sturen naar iemand doe ik zelden. Hoewel dat wel de kaartjes zijn die het leukste zijn om te ontvangen. Stom eigenlijk. Het gevolg is dan ook dat ik dozen vol kaarten heb. Ze wachten om iemand te verblijden, of om opgegeten te worden door papiervisjes (iiiieeeuwwww!). Afgelopen Koningsdag heb ik geprobeerd om ze te verkopen. Voor een redelijke prijs. De echte kosten zou ik er toch niet uit halen. En hoewel ik een aantal kaartjes heb verkocht en mensen ze leuk vonden om te zien, was dit ook niet de manier om van mijn voorraad af te kopen.

Doneren

Dus wat is dan de oplossing? Ik weet dat er verschillende fantastische, goede doelen zijn waar ik mijn kaarten aan kan doneren zodat zij ze voor een habbekrats kunnen verkopen. (Au, pijn in mijn hart voor mijn ongewaardeerde werk en gemaakte kosten.) Hoewel dat natuurlijk beter is dan die papiervisjes voeren, voelt het toch als een complete verspilling. Het Sunken Cost principe. Ik heb er zo veel in geïnvesteerd ik kan nu niet opgeven. Voor mijn gevoel gooi ik gewoon weg waar ik zo veel tijd en energie in heb gestoken. Maar de voorraad groeit en groeit alleen maar.

Minimalisme

Iets anders waar ik me recentelijk (lees een paar maanden) in aan het verdiepen ben is minimalisme. Het idee van leven met wat je nodig hebt en waar je blij van wordt. En niet met al die extra spullen die we verzamelen omdat het zonde is om weg te gooien, ooit nog wel van pas zou kunnen komen of voor de zekerheid. Allemaal spullen die gebruikt willen worden, verzorgd moeten worden, gepoest moeten worden, opgeborgen moeten worden. Met minder is het makkelijker. Dus ook hierin passen mijn dozen met kaarten niet in deze filosofie. Ik zeg trouwens niet dat ik minimalist ben geworden maar wel dat ik me bewust aan het worden ben dat ik misschien geen la vol kaarsen en theelichten nodig heb als we die nooit aansteken. Even evalueren of het iets toevoegt aan mijn leven.

Verwachting

Het grappige is, dat ik dit al lang heb zien aankomen. Volgens mij loopt iedereen die kaartjes maakt hier namelijk vroeg of laat tegen aan. De hobby is zo leuk om mee bezig te zijn, dat je meer maakt dan dat je op dat moment nodig hebt. Of er komt een nieuwe techniek die je wilt proberen of nieuwe materialen om mee te werken. Er is een hele generatie geweest die theezakjes vouwde en daar kaartjes mee versierde. Ook het knippen van 3D-plaatjes, borduren op kaarten en allerlei andere technieken werden door creatieve mensen overal veelvuldig uitgeoefend.

Waarde

Hoewel het maken van een kaartje op zich een hele leuke hobby is, verliest het project zijn waarde zodra je er klaar mee bent. Tenzij je de kaart voorziet van een liefdevol persoonlijk bericht en deze verstuurd of geeft aan de ontvanger. Maar vaak worden kaarten bewaard omdat ze “te mooi” zijn om te versturen. We willen er nog even zelf van genieten. Vervolgens worden ze vergeten of belanden ze op de grote hoop. En dit heb ik keer op keer gezien en daarom koos ik er destijds voor een andere creatieve hobby.

Terug naar de basis

Het mooie aan mijn originele hobby was dat ik al die technieken en materialen voor kaarten maken er ook in kon verwerken. Ik kan mijn eigen versiersels maken, spelen met kleuren, texturen en layouts. Het voordeel van mijn originele hobby is echter dat het zijn waarde niet verliest. Ja, het ziet er wellicht wat verouderd uit over een tijdje, maar dat heeft ook zijn charme. Mijn originele creatieve hobby is scrapbooking. Het maken van een uitgebreid foto album om je herinneringen in vast te leggen. Deze zomervakantie heb ik besloten om daar weer naar terug te gaan. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het een heleboel positieve effecten heeft. En die wil ik graag met je delen.

En kaartjes dan….

Mijn keuze om me weer te gaan richten op scrapbooking past bij mij op dit moment. In deze fase van mijn leven. Gelukkig zal ik nog steeds af en toe een kaartje nodig hebben, dus als ik iets leuks heb verzonnen voor iemands verjaardag of wat dan ook, zal ik dat ook delen. Het is niet zo dat ik van het ene moment op het andere volledig om sla. Maar ik zal je steeds verder meenemen in de wereld van scrapbooking en alle facetten daarvan aan je laten zien. Ik hoop dat je er voor open staat want het is niet alleen een oefening in creativiteit maar ook in mindfulness.

Ik ben reuze benieuwd wat je vindt van dit nieuwe pad dat ik ga bewandelen. Hopelijk reis je met me mee en ontdek je hoe waardevol scrapbooking kan zijn in jouw leven.

Veel knutselplezier

Leonie François

Onafhankelijk Stampin’ Up! demonstratrice